زمان ورود تفکر دانش‌بنیان به اتاق تبریز فرا نرسیده است؟

پیشران اقتصاد؛ اهمیت اتاق تبریز نه فقط در استان، بلکه در ایران به حدی است که حتی لژیونرهای صنعتی و اقتصادی استان نیز در تلاش هستند تا به هیات رئیسه اتاق راه یافته و در تصمیم گیری های آتی این نهاد غیر دولتی سهیم شوند. اما در این میان دو نکته مهم بیشتر از بقیه موارد مورد انتقاد رسانه ها قرار گرفته است. کاندیدا شدن طیفی از قدمای صنعت و اقتصاد استان که سنی از آن ها گذشته است و در دهه های گذشته به پای ثابت هیات رئیسه اتاق تبدیل شده اند و عدم توجه به جوانانی که بیشتر آن ها افکاری جدید برای صنعت استان در ذهن دارند.
اگرچه این روزها صحبت های زیادی از دانش بنیان شدن صنایع استان به گوش می رسد و همکاری های خوبی نیز بین صاحبان ایده، شرکت های فناور و دانش بنیان با شرکت های بزرگ صنعتی در جریان است اما متاسفانه این تفکر را هنوز به معنای واقعی در اتاق بازرگانی تبریز شاهد نبوده ایم. اتاقی که می تواند زمینه ساز اصلی ترین اتفاقات در صنعت، تجارت و اقتصاد استان باشد و باید سهم اصلی را در سیاستگذاری دانش بنیانی استان به خود اختصاص دهد.
به نظر می رسد که هیات رئیسه کنونی باید عملکرد دانش بنیانی خود را در اختیار تمام صنعتگران استان گذاشته و سهم اتاق تحت مدیریت خود را از رشد دانش بنیانی استان مشخص کنند و رای دهنده ها نیز می توانند بر اساس این آمار و عملکردها، تصمیم بگیرند که مایل به ادامه طیف کنونی هیات رئیسه هستند یا اینکه تصمیم به نوسازی اتاق گرفته اند. در این میان چه بهتر که کاندیداهای جدید و ائتلاف های صورت گرفته در انتخابات اتاق نیز موضع خود را به صورت رسمی در قبال موج دانش بنیانی صنایع مشخص کنند. اینکه به چه میزان به این موضوع اعتقاد دارند و دانش بنیان شدن صنایع استان در کدامین اولویت برنامه های آن ها قرار گرفته است.
آنچه که مسلم است، اتاق بازرگانی توان بالایی در هدایت و سیاستگذاری صنعتی استان دارد. صنعتی که قدمت بالایی داشته و کارخانه هایی که همچنان به صورت سنتی اداره می شوند و نیاز به نوسازی دارند، در عطش دانش بنیان شدن قرار دارند. از طرفی اتاق عضو شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی است و با قرار گرفتن در سایر شوراهای مشابه دیگر، می تواند روی تصمیمات دولتی نیز تاثیرگذار باشد. چرا نباید از این فرصت ها در ۴ سال آتی برای رشد دانش بنیانی استان استفاده نکرد؟

علی ابراهیمیان