محمدرضا پورمحمدی، استاد دانشگاه تبریز و استاندار سابق آذربایجان شرقی در ابتدای این نشست، اظهار کرد: علی رغم سابقه بسیار دیرینه در بحث مدنیت، شهرنشینی و اقدامات برنامه ریزی در کشور متاسفانه شتاب شهرگرایی و شهرنشینی در کشور از دهه ۴۰ شروع شده است.
به گزارش ایسنا، وی افزود: از دهه چهلم شمسی شاهد گسترش شهرها و سیر مهاجرت روستاییان به شهرها به ویژه شهرهای بزرگ هستیم. البته مهاجرت چیز بدی نیست مثل مهاجرت اقوام آریایی یا مهاجرت مسلمان از مکه به مدینه اما مهاجرتی که در ایران و شهرهای جهان سوم اتفاق افتاده به دلیل سختی معیشت و مشکلات زندگی در روستاها و آماده نبودن اقتصاد شهری بوده که باعث شده تا در مبدا و مقصد با مشکلات جدی مواجه شویم.
وی در خصوص کاستیهای نظام برنامهریزی که منجر به سختی حکمرانی در شهرها شده است، تشریح کرد: یکی از جدی ترین مشکلات ما در طول سالهای قبل و بعد از انقلاب، فقدان طرح آمایش سرزمین است. عملا طرح آمایش سرزمینی که بخواهد مشخصا چگونگی توزیع منطقی و عقلایی جمعیت، انسان، فضا و فعالیت در کشور را شرح دهد نداریم و در نتیجه ۸۰ درصد جمعیت کشور در ۱۹ شهر در شمال و شمالغرب کشور زندگی میکنند در حالی که نزدیک به ۱۲۰۰ شهر در کشور وجود دارد.
مشکل کلانشهرها مادامی که موضوع پخش جمعیت در پهنه کشور حل نشده حل نمیشود
پورمحمدی با بیان اینکه ۴۴ درصد از جمعیت شهرنشین کشور در پنج شهر بزرگ سکونت دارند، اظهار کرد: مشکل این کلانشهرها مادامی که موضوع پخش جمعیت در پهنه کشور حل نشده حل نمیشود. ساخت مسکن، گسترش شبکه عبور و مرور و اقداماتی از این قبیل فقط باعث جذب جمعیت بیشتر میشود.
وی با تاکید بر لزوم توزیع منطقی جمعیت در سطح استان، افزود: پیش بینی شده که ۵۰ درصد جمعیت جهان در سال ۲۰۳۰ میلادی شهرنشین شوند که این رقم برای کشور ما ۶۰ درصد و در استان ما نیز ۷۲ درصد جمعیت شهرنشین هستند که اگر این جمعیت در پهنه استان توزیع نشود، اضافه کردن خدمات در کلانشهر تبریز دردی را درمان نمیکند.
وی تاکید کرد: حکمرانی در تعریف امروز یعنی تقسیم مسئولیت، صلاحیت و قدرت بین دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی است در حالی که یک تعارض جدی بین نظام برنامه ریزی بخشی و شهری در کشور ما وجود دارد. کشور به شکل متمرکز مدیریت میشود و ۱۹ وزارتخانه داریم که هر یک متولی پیشبرد اهداف بخش خود بوده و هماهنگی برای مدیریت واحد در شهر وجود ندارد.
این استاد دانشگاه تبریز ادامه داد: یکی دیگر از کاستیها، جزء نگری برنامهها است. دو دیدگاه در برنامه ریزی به نام تقلیل گرایی و کل نگری داریم که برنامههای ما جزء نگر محض هستند. حتی اگر برنامه جامع شهر تبریز به خوبی تهیه و اجرا شود، در واقع زرق و برق شهر را بیشتر کردیم که این امر مشکلات را حل نمیکند.
باید طرح منطقه شهری تهیه شود
وی تصریح کرد: جزء نگر بودن طرحهای توسعه شهری به این معنا است که ما شهر تبریز را فقط در تبریز خلاصه کنیم و میخواهیم این شهر را توسعه دهیم اما وقتی بخواهیم تبریز را به تنهایی توسعه داده و نواحی پیرامون را مدنظر قرار ندهیم، شاهد رشد نابرابر در منطقه خواهیم بود. بنا براین مادامی که بین دو نقطه نابرابری وجود داشته باشد، مردم همواره از نقطه محروم به سمت نقطه پربرخوردار میروند و در این راستا باید طرح منطقه شهری تهیه شود.
وی گفت: کاستی دیگر حکمرانی شهری، تک بعدی بودن برنامهها است. طرحهای تهیه شده دارای عنوان جامع است اما همه میدانیم که این طرحها جامع نیستند، بلکه تنها طرح فیزیکی و کاربری توسعه شهر هستند و هیچ مکانیزمی برای توسعه جمعیت ندارند.
پورمحمدی افزود: زمانی رشد جمعیت شهرنشینی ۵.۴ درصد بود اما الان منفی است. طرحی که برای ۲۰ سال دیگر تهیه شده با این رشد قطعا همخوانی نخواهد داشت. مثلا درباره حجم ترافیک خیابانهای شهر اطلاعات درستی نداریم و اطلاعات بسیاری از پارامترهایی که پیش درآمد برنامههای بلندمدت هست، وجود ندارد. بنا بر این برنامههای بلندمدت به درد جوامعی که اطلاعات کافی دارند و تحولات قابل پیش بینی است، میخورد.
وی گفت: بسیاری از ضوابطی که در طرحها مورداستفاده قرار میگیرد با واقعیتهای زندگی مردم تطبیق ندارد. مثلا در طرح جامع شهر تبریز، حدنصاب قطعات مسکونی ۱۷۵ مترمربع است که برای مردم امروز قابل دسترس نیست. تطبیق استانداردها با واقعیتهای زندگی مردم قطعا حکمرانی را راحت تر میکند.
وی با اشاره به مشکلات تهیه و تصویب طرحها، اظهار کرد: بخش خصوصی طرح را تهیه میکند و سپس طرح توسط شورای عالی معماری تصویب میشود که شاید این پروسه تصویب چندین سال طول بکشد در حالی که شهر یک ماهیت پویا دارد و عرض یک سال بسیاری از پارامترها تغییر مییابد. زمانی که بنده مسئول بودم هم بر اساس طرح تفضیلی سال ۵۷ عمل میکردیم.
این استاد دانشگاه تبریز با اشاره به مشکل کاستی در مشارکت مردم، افزود: کدام بستر مشارکتی برای مردم به جز زمان انتخابات وجود دارد. در قانون پیش بینی شده که باید هر طرح در معرض دید مردم باشد و نظر بدهند و همراهی داشته باشند اما در واقعیت چنین نیست و یکی از کاستیهای ما هم در زمینه مشارکت مردم است.
شهرسازی باید همراه با خواستههای مردم باشد
وی خاطرنشان کرد: کاستی دیگر اراده گرایانه بودن برنامههای ما است. برخی مدیران اجرایی فکر میکنند که اراده آنها وحی مطلق است و وقتی بخواهند، اتفاق میافتد در حالی که اینگونه نیست و شهرسازی باید همراه با خواستههای مردم باشد.
وی ادامه داد: برای تسهیل مدیریت تبریز باید طرح جامع شهرستان تبریز را داشته باشیم و به شوراهای برنامه ریزی استانی و شهرستانی اختیارات بیشتر دهیم. تعداد ۴۵۰ سازمان مردم نهاد در استان داریم که بخشی فعال هستند و میتوان آنها را برای پیشبرد اهداف به کار گرفت. اطلاع رسانی به مردم برای استفاده از توانمندیهای آنها در امر سرمایه گذاری و پیشرفت هم از دیگر نکاتی است که میتوان در زمینه حکمرانی متعال بهره برد.
فاصله معناداری با مدیریت یکپارچه شهری داریم
یعقوب هوشیار، شهردار تبریز نیز در ادامه با بیان اینکه موضوعات را باید بر اساس اقتضاعات زمان بررسی کنیم، اظهار کرد: قطعا در مقایسه با دهههای گذشته فاصله معنی داری با آن دوران داریم و اکنون نگاهها، سطح اندیشهها و فکرها ارتقا یافته است. یکی از موضوعاتی که ضرورت بسیاری در عصر حاضر دارد، بحث مدیریت یکپارچه شهری است. هرچند امروز فاصله معناداری با این مدیریت واحد داریم اما همین که این دیدگاه در اغلب مسئولان ردههای مختلف وجود دارد نشان میدهد که این مسیر به سمت همین موضوع حرکت میکند.
وی افزود: چند پارگی مدیریت همواره باعث شده که نتوان بسیاری از منابع را مدیریت کرد و بهره وری مطلوب داشت. متاسفانه نگرش اشتباهی به کلانشهرها طی دهههای گذشته داشتیم و در ارتباط با پایش و آمایش اگر میتوانستیم به صورت مطلوب آنها را ارزیابی و به موقع زیرساختها را تنظیم کنیم، امروز با بسیاری از مشکلات مواجه نمیشدیم.
وی ادامه داد: قسمت عمده تحقق نیافتن مدیریت یکپارچه و مشکلات مدیریت شهری به عدم آگاهی بخشی به بخشهای مختلف جامعه بازمیگردد. از کلانشهرها دکور بسیار زیبایی را به افرادی که از این امکانات فاصله دارند معرفی میکنیم اما معضلات شهری را بازگو نمیکنیم. مثلا در زمینه سلامت مشکلات بسیاری در کلانشهرهای دنیا و کشور داریم ولی آن را بازگو نمیکنیم که مثلا ضریب بیماریهای خاص در کلانشهرها چقدر بالا است.
هوشیار گفت: شهرها به خاطر سیاست زدگی و تمرکزگرایی نظام حاکمیت در حوزههای مختلف با هویت خود فاصله معناداری دارند. وزارت و سازمانهای مختلف به صورت مجرد به منافع خود نگاه میکنند و نگاه اشتراکی و هماهنگی وجود ندارد. مثلا در زمینه ترافیک شهری، در سال ۹۵ تعداد ۴۰۰ هزار خودرو داشتیم که امروز این رقم به ۸۰۰ هزار خودرو در تبریز رسیده است. بنا بر این هرچقدر پل و سیستم حمل و نقل عمومی بسازیم بازهم جوابگو نخواهد بود.
شهرها «انسان محور» نیستند
وی افزود: ما شهرها را زیست پذیر با محوریت انسان میخواستیم اما امروز شهرها انسان محور نیستند.
وی گفت: قانون شهرداری و نظام اداری هم به دلیل اینکه بهروز نشده و بر اساس ضرورتها شکل نگرفته است، باعث شده تا ابزارهای مدیریت شهری محدود شوند و یا با مخاطره رو با رو کنند. مثل قانون ماده ۱۰۰ که وقتی ما یک بستری را قبول داریم، پشت سر آن، ساخت و سازهای غیرمجاز را هم قبول میکنیم و در این راستا مردم هم با هر بستری که ما ایجاد میکنیم از آن تبعیت میکند.
وجود سیاست زدگی در کل نظام تصمیم گیری
هوشیار گفت: نوعی سیاست زدگی و ناهنجاری عقلانیتی در کل نظام تصمیم گیری وجود دارد. مجلس، مصوبهای را تنظیم کرده که میگوید تمامی پروندههای تخریبی ۱۴۰۰ به قبل میتواند با نظر شهردار ابقاء شود. این موضوع در واقع پیامی به دهه آینده میدهد که مردم میتوانند امیدوار باشند در ۱۰ سال آینده هم اگر تخلفی انجام بدهند یک نظام تصمیمگیری بیاید و این تخلف را متاثر کند.
وی افزود: اصرار زیادی بر حفظ مدیریتهای سنتی وجود دارد. نگاهی که بر اساس ارتقای علمی کشور باید داشته باشیم، در بستر اجرایی ملاحظه نمیشود و اساتید و دانشجویان توانمند در چارچوب دانشگاه محدود شدهاند. هرچند کارهای خوبی مثل شرکتهای دانش بنیان شکل گرفته اما نمودار این اتفاقات در برابر رشد علمی چندان قابل قبول نیست.
وی با بیان اینکه عدم آگاهی رسانی باعث بروز برخی مقاومتها از بدنه جامعه میشود، خاطرنشان کرد: امسال ۵۰ هزار تن نمک پاشی در تبریز را کاملا حذف کردیم و در خصوص موضوع هوای پاک هم با همکاری مجموعههای دانش بنیان در اردبیهشت ماه از محصولی رونمایی میکنیم تا هوای شهر تبریز را سالم سازیم.
شهرداری تبریز ادامه داد: مدیریت شهری امروز با چالشهای جدی مثل جمعیت پذیری، تنوع اطلاع رسانی، حاشیهنشینی، ترافیک، ساخت و سازهای غیرمجاز و چالشهایی طبیعی مثل آب و حوادث طبیعی که توجهی به آن نداریم، رو به رو است که کار شهرداری را بسیار سخت میکند.
وی افزود: قوانین مختلفی در زمینه کمک به حل چالشهای مدیریت شهری از سوی دولت وجود دارد مثلا در بخش بافت فرسوده باید مجموعهای که متولی بافت فرسوده است سالانه ۱۰ درصد این بافت را احیا کند اما حتی به یک درصد در پنج سال هم نرسید. هرجایی که دولت نتوانسته موضوعی را جلو ببرد، گفته که شهرداری هست و به همین خاطر شهرداری طی سالهای گذشته تکالیف مختلفی را بر گردن گرفته که به لحاظ قانونی در حیطه مسئولیت آن نیست.
وی گفت: هر یک از این موارد گفته شده محصول یک حکمرانی بد است زیرا حکمرانی تعریف شده حکمرانی شایسته برای چارچوبهای مختلف نبوده و اکنون باید برای این امر چاره بیندیشیم.
ظرفیت عظیمی در منابع اسلامی برای رسیدن به حکمرانی خوب داریم
هوشیار اظهار کرد: متاسفانه علی رغم وجود الگوهایی در حوزه اقتصاد اسلامی و فرهنگ اسلامی و مکتب عظیم اسلام نتوانستیم به چارچوبهای مشخصی برسیم و اغلب از کشورهای دیگر الگو برداشتیم. مثلا مواردی مثل مهاجر پذیری یا آسیبهای اجتماعی در کلانشهرهای امروز بیشتر زمینههای اقتصادی دارد. این در حالی است که ظرفیت عظیمی در منابع اسلامی داریم که میتوانستیم با تکیه بر آنها به نظام حکمرانی خوب برسیم ولی سیاست زده عمل کردیم و ساختار سیاسی کشور ما طی سالهای گذشته بر تمامی حوزه را سایه انداخته است.
وی با بیان اینکه امروزه موضوعات حوزههای اجرایی با حوزههای سیاسی در دنیا جدا است، افزود: امروزه اندیشه تقویت دولتهای بزرگ منسوخ شده و دولتها به سمت دولتهای کوچک حرکت میکنند و ما فاصله معناداری با این موضوع داریم.
وی ادامه داد: نگاه و ساختار موجود در شهرداری اساسا یک نگاه خدماتی است و نمیتوان انتظار معجزه از این ساختار داشت در حالی که چالشهایی که ما امروز در نظام مدیریت شهری با آن رو به رو هستیم، فاصله معنادارای با موارد خدماتی دارد. در برنامهای که از سوی شهرداری تقدیم شورا شده، سعی کردیم که ریل این حرکت خدماتی محور شهرداری را به سمت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ببریم.
شهردار تبریز با اشاره به کشورهای دیگری که معضلاتی شبیه ما در بحث مدیریت شهری داشتند به راه حل و راه گشایی رسیدند، گفت: در بحث حاکمیت قانون، ظرفیتهایی مهم قانون در کشور داریم که اگر میتوانستیم آنها را احصا کنیم بسیاری از مشکلات امروز را نداشتیم. یکی از موارد مهم در این زمینه نیز بحث شایسته سالاری است. دلیل موفقیت نظامهایی که در بحث اجتماعی توفیقات خوبی دارند به این خاطر است که عقلای آن جامعه در حال برنامه ریزی و اداره هستند که همان شایسته سالاری به معنای واقعی است که مبنای آن نیز در قانون ما وجود دارد.
وی تاکید کرد: در قانون اساسی ما ابزارهای لازم برای این امر وجود دارد اما متاسفانه به این موضوع اعتنایی نمیشود.
وی همچنین آگاهی بخشی به مردم و شفافیت با مردم را یکی از عوامل کنترل فساد در جامعه دانست و افزود: هرچقدر مردم به حقوق خود آگاه باشند چالش کلانشهرها سریعتر حل میشود.
حسن پاشازاده، استاد دانشگاه و رئیس کانون وکلای آذربایجان شرقی نیز در ادامه اظهار کرد: حکمرانی شهروندی یک عبارت مرکبی است که در ادبیات فارسی آن را مترادف کلماتی نظیر حکومت کردن، مدیریت، راهبری، اداره کردن، ولایت و … میدانند.
دولتهای بزرگ بهتر هستند یا کوچک؟
وی افزود: بحث حکمرانی در دوران بعد از جنگ جهانی دوم رواج گرفت. جنگ جهانی دوم خرابیهای گستردهای به بار آورده بود که در این راستا دانشمندان و متفکران نظام کمونیستی وسویالیستی به این نتیجه رسیدند که این حجم از خرابیهای زیرساختی، جانی و مالی یک دولت مقتدر و قوی میطلبد که تمامی زوایای زندگی مردم را در دست بگیرد و با تجمیع همه امکانات بر این مشکلات فایق آید.
وی ادامه داد: این نظریه تا آخر ۱۹۷۰ ادامه یافت و تا آن زمان فکر میشد که راه نجات مردم وجود دولتهای مقتدر است. بر این اساس باید همه واحدهای تولیدی در اختیار دولت باشد و مردم زیرنظر این دولت بزرگ به اندازه کار و نیازش خرج کنند اما وقتی ضعفهای این روند مشخص شد، اعتماد لازم بین مردم و حاکمان نیز کمرنگ شد.
پاشازاده گفت: در این حالت، دولتهای بزرگ بخش عظیمی از بودجه خود را به تولیدات نظامی و فضایی اختصاص داده و از نیازهای روزمره مردم مثل غذا، مسکن و اشتغال غفلت کردند. این نارضایتی تشدید یافت و فساد دولتهای بزرگ هم بیشتر شد بنا بر این مشخص شد که دیگر نظریه دولتهای بزرگ جواب نمیدهد.
وی افزود: تا اینکه در سال ۱۹۸۹ کنفرانسی در واشنگتن تشکیل یافت و سیاستمداران اقتصادی جهان جمع شدند و سند اجمالی واشنگتن را تدوین کردند که شامل پذیرش ناکارآمدی دولتهای بزرگ و تولد دولتهای کوچک بود که مقارن با فروپاشی شوروری سابق شد. شوروی در سال ۱۹۹۰ علی رغم تجهیزات نظامی و اقتدارش به خاطر بی توجهی به مسائل اقتصادی طبقات پایین و هزینه در مسیرهای ایده آلیستی غیرعملی به راحتی در هم ریخت.
وی ادامه داد: با شکل گیری نظریه دولتهای کوچک، تصمیم گرفته شد که هر چه سریعتر و در طول کوتاه مدت، تلفات دولتهای بزرگ جبران شود. در این راستا کارخانجات بزرگ خصوصی سازی شده و بنگاههای زودبازده راه اندازی و وامها اعطا شد اما چون این اقدامات به دست افراد کاردان انجام نمیگرفت و مبتنی بر واقعیت نبود بنابراین جواب نداد. واحدهای بسیاری در شهرکهای صنعتی ورشکست شده و توسط بانکها تملک شدند.
این استاد دانشگاه گفت: نظریه امروز این است که کوچک و بزرگ بودن دولت اهمیت ندارد و مهم کارایی آن است. دولت بزرگ و کوچک اگر بر اساس استانداردها فعالیت کند، اشکالی ندارد. مهم این است که قبول کنیم اداره یک کشور و جامعه نیازمند علم و دانش بوده و در سایه خطا، آزمایش، فردگرایی و اراده گرایی شخصی اداره نمیشود.
وی افزود: شهر تبریز ۳۵۰۰ سال قدمت دارد و ارث پدری هیچ کسی نیست. هر مدیری هم که بیاید نمیتواند شهر را دلبخواهش اداره کند. مردم موش آزمایشگاهی نیستند و هر اقدامی که انجام میگیرد باید پیشینه علمی و ادبی داشته باشد. چیزی که دنیا تجربه کرده را دیگر مجاز نیستیم که دوباره آن را تجربه کنیم.
عوارض و مالیاتی که به شهرداری میدهند در کجا خرج میشود
وی با تاکید بر اینکه حکمرانی خوب با سخنرانی ایجاد نمیشود، گفت: مولفه اصلی تحقق این حکمرانی، ایجاد زمینه و ساختار جلب مشارکت عمومی شهروندان است که اکنون در این زمینه ضعف بسیاری داریم. مردم باید بدانند که عوارض و مالیاتی که به شهرداری میدهند در کجا خرج میشود.
پاشازاده با اشاره به قانون شکنیهای مردم در زمینههای مختلف و به خصوص فرار از عوارض و مالیات، اظهار کرد: قبه این عمل فروریخته و مردم به دنبال مشاور و کارشناسی میروند که تشویق کند، عوارض و مالیات ندهند در حالی که میتوانند به جای آن سندهای خود را به درستی تنظیم کنند و سروقت مالیات و عوارض بدهند.
وی تاکید کرد: متاسفانه اکنون اگر شرکتی عوارض، حق بیمه، مالیات و سایر هزینههای خود را به درستی پرداخت کند توان رقابت با شرکتهای هم سطحی که از پرداخت آنها فرار میکنند، نخواهد داشت.
وی افزود: به جای اینکه ۹ درصد ارزش افزوده که یک رقم بالا برای واحدها هست را اعمال کنیم و همه از آن فرار کنند، اگر سه درصد اعمال کنیم و واحدها به راحتی بتوانند آن را پرداخت کنند، بازده بیشتری خواهد داشت.
مشارکت مردمی این نیست که صندوق پیشنهادات و انتقادات بگذاریم و آخر سال ببینیم خالی است!
رئیس کانون وکلا آذربایجان شرقی خاطرنشان کرد: مشارکت مردمی این نیست که صندوق پیشنهادات و انتقادات بگذاریم و آخر سال ببینیم خالی است بلکه باید ساختار جلب مشارکت عمومی در کشور ما اصلاح شود. شهروند اساس توسعه است و باید در عمل نشان بدهیم که خادم ملت هستیم.
وی با تاکید بر لزوم شفافیت در تصمیم گیری، معاملات و قراردادها، اظهار کرد: بسیاری از مصوباتی که در مجلس تصویب شده و به مردم تحمیل میکنیم، در هیچ کجا منتشر نشده است و مردم اطلاعی از این قوانین ندارند.
وی با بیان اینکه لازمه برنامه ریزی وجود اطلاعات است، افزود: پاسخگویی یکی از مولفههای اصلی جلب مشارکت عمومی بوده و باید همواره پاسخگوی سوالات شهروندان بود.
پاشازاده گفت: هر چیزی که مجلس تصویب کند قانون نیست و تکیه افراطی به قانون بدون رعایت عدالت هم هیچ شرافت و احترامی ندارد. در واقع قانون، پلکانی برای رسیدن به عدالت بوده و اگر عدالت با قانونی تحقق نیابد، همین قانون مانعی برای عدالت است.
وی با تاکید بر اینکه تغییر قوانین نیز بایستی اصولی انجام گیرد، ادامه داد: در کنار برخوردهای سلبی با تخلفات در مدیریت شهری بایستی تدابیر لازم برای پیشگیری از بروز این تخلاف نیز اتخاذ شود.
حجت الاسلام زعفرانچیلر، عضو شورای شهر تبریز نیز در ادامه با بیان اینکه در تعریف موضوع حکمرانی دچار تقلیل گرایی هستیم، اظهار کرد: حکمرانی و حکومت با هم تفاوت دارند. حکمرانی فرایندی است که میخواهد قدرت را خارج از اقتدار رسمی به حوزه اقتدار غیررسمی هم بکشاند. یعنی توافقی بین حوزه اقتدار رسمی حکومت و غیررسمی بخش خصوصی و جامعه مدنی ایجاد کند.
وی افزود: تا زمانی که این سه مولفه به صورت متوازن به هم گره نخورند یک تعریف ناسالم و کاریکاتوری از حکمرانی خواهیم داشت.
وی ادامه داد: در بحث شهروندی نیز اول باید بدانیم که شهروند کسی است که هم حق و هم تکلیف دارد در حالی که اکنون یک شهروند در ادارات ما فقط مکلف است و حق ندارد.
زعفرانچیلر گفت: وقتی توازنی بین حق و تکلیف برای شهروند ایجاد نکردیم، نمیتوانیم به مرز حکمرانی خوب برسیم. حکمرانی محصول حکومت، جامعه مدنی و بخش خصوصی است.
فریدون بابایی اقدم، دیگر عضو شورای شهر تبریز نیز با بیان اینکه امیدواریم این نشست تنها به حالت یک جرقه نباشد و فراگیر شود، گفت: بزرگترین چالشی که ما در بحث حکمرانی داریم این است که دولت بسیاری از ما مسئولان شهری را به رسمیت نمیشناسد.
میکائیل جمالپور، رئیس دانشگاه پیام نور آذربایجان شرقی و دبیر همایش استانی «حکمرانی متعالی» در ادامه اظهار کرد: مدرسه شهید بهشتی و دانشگاه دفاع ملی طی سالهای گذشته همایش بین المللی با همین عنوان برگزار میکند که امسال برخلاف سنوات گذشته تدبیر خوبی اندیشیده که و آن برگزاری همایش حکمرانی متعالی در استانها است.
وی افزود: تا هشتم خردادماه نشستهای هشتگانه علمی در این خصوص در استان داریم. بحث حکمرانی متعالی برای نخستین بار در دنیا از سوی ایران مطرح میشود و ادبیات جدیدی است که در جمهوری اسلامی متولد شده است./ایسنا