محلات به عنوان خاستگاه و منشاء خرده فرهنگ های محلی، اگرچه بخشی از کلیت یک شهر به حساب می آیند، با این حال به جهت برخورداری از خرده فرهنگ ها و زمینه های فرهنگی اختصاصی و منحصر به فرد خود، سرشار از زمینه ها و ظرفیت های قابل توجه فرهنگی نیز می باشند.
اگرچه در مدیریت شهری مدرن و امروزی، الزامات و ضرورت های مدیریت یکپارچه شهر، خواه ناخواه موجب فراموشی و بی توجهی به آن بخش از شاخص های فرهنگی خاص محلات شده است؛ با این حال ملاک قرار دادن همین خرده فرهنگ های اختصاصی و بومی محلات و مناطق شهری، در مواقعی زمینه ساز ایجاد تعارضات و تناقض های تصمیم سازی و سیاست گذاری کلان در ارایه خدمات مورد نیاز مناطق و محلات شده است.
از این رو و به منظور توزیع عادلانه و هدفمند خدمات، به ویژه در حوزه های فرهنگی و اجتماعی، مدیریت شهری ناگزیر از انجام مطالعات تخصصی و تخصیصی و احصاء مطالبات و نیازهای خاص هر یک از مناطق و محلات شهری است تا زمینه برای مدیریت و حکمرانی خوب شهری فراهم گردد.
از جمله راهکارها و روش های موثر در تحقق این هدف، برنامه ریزی در راستای تدوین شناسنامه فرهنگی محلات شهری تبریز و در کنار آن، ارایه خدمات متنوع و متعدد شهری بر پایه اولویت های هر محله و منطقه شهری است.
به نظر می رسد تدوین شناسنامه فرهنگی محلات و همسان سازی برنامه ریزی های شهری در راستای همین طرح، یکی از اصلی ترین ماموریت های شورای ششم تبریز باید باشد تا اصل عدالت و توازن خدمات رسانی در همه ابعاد آن در محلات و مناطق شهری محقق گردد.
آرزو مبصر
