نظر به فرایند فزاینده و شتابان گسترش حاشیه نشینی و مهاجرت چشمگیر روستائی ها و شهرستانی های پیرامون و اسکان عمده در سکونتگاه های غیر رسمی و حواشی شهر که بنابر اقوالی تبریز را در رتبه اولین شهر پر حاشیه نشین و مهیا برای فاجعه انسانی به هنگام بروز بلایای طبیعی قرار داده ، شهروندان تبریز را هم نگران و هم آزرده خاطر ساخته است.
مسلما تبریز در انتظار توسعه ، تاب آوری چنین سیل مهاجرت و شکل گیری سکونتگاه های جدید غیر رسمی را نداشته و به تبع آن
از تغییر قهقرائی هنجارهای اجتماعی و تولید و رواج نو کنش های متفاوت با فرهنگ عمومی و اصیل تبریز، خرسند نیست.
از سوئی نیز انتظار تماشای رواج، فراگیری و نهادینه شدن مشاغل کاذب و غیر رسمی و فرودستانه را و تشکیل خرده جمعیت های
قومی و قبیله ای را ندارد.
پر واضح است تبریز در خط سیر و گسل زلزله بوده مبرهن است که استعداد پاسخگوئی مدیریت ساده ِ سیلاب آب های سطی را ندارد تا چه رسد به حوادثی مانند زلزله.
لذا شهروندان تبریز منتظر تدابیر جدی، حل معظل حاشیه نشینی، کنترل مهاجرت های بی رویه کاریابی غیر تولیدی و ایجاد بستر
مطمئن آمادگی مقابله با آثار و پی آمدهای ناگوار حوادث طبیعی (مانند زلزله) را از سوی نماینگان خویش در ششمین شورای اسلامی شهر تبریز هستند.
چرا که شهر تبریز استحقاق زیبا شهر بودن و شهروندان آن شایسته زندگی امن و آبرومندانه را دارد. تبریز در انتظار تحقق وعده های دوران رقابت های انتخاباتی وکلای خویش است.
ادامه…..
حسین عبداللهی
